NORWESKIE RYBOŁÓWSTWO – OŚ CZASU
Jak Norwegia została światowym liderem w zakresie zrównoważonego rybołówstwa
Rybołówstwo od wieków stanowi dla nas źródło utrzymania, ale jak to się stało, że zostaliśmy jednym z światowych liderów w zakresie zrównoważonych produktów pochodzących z morza?
OŚ CZASU
Stone Age
Rzeźby skalne obrazują połowy halibuta ze skórzanych łodzi. Eksport suszonych ryb do Europy rozpoczął się już w XIV w.
1200
Wzmianka o śledziu pojawia się w sagach autorstwa Snorriego Sturlsona.
1692
Z Norwegii wyrusza pierwszy statek załadowany solonym dorszem.
1808
Morza obfitują w ławice śledzi. Rozpoczyna się wymiana handlowa ze Szwecją, Niemcami i Rosją.
1870
Kryzys w połowach śledzia. Norwegowie poszukują alternatywnych źródeł dochodu.
1880
Norwegia wysyła na Islandię 75 statków do pomocy przy połowach.
1900
W Norwegii powstaje Instytut Badań Morskich. Głównym zadaniem Instytutu jest monitorowanie zasobów i regulacja rybołówstwa.
1900-1950
Śledzie powracają na norweskie wody. Połowy sięgają 1,3 milionów ton ryb.
1908
Uchwalona zostaje pierwsza ustawa o połowach włokiem, co spowalnia rozwój tego rodzaju rybactwa w Norwegii.
1920
Mimo silnego sprzeciwu liczba motorowych statków rybackich zwiększa się do 6000.
W Stavanger powstaje około 70 fabryk konserw. Następuje boom w przetwórstwie szprotów.
W Stavanger powstaje około 70 fabryk konserw. Następuje boom w przetwórstwie szprotów.
1926
Powstaje Norweskie Stowarzyszenie Rybackie jako krajowy związek zawodowy norweskich rybaków.
1934
Trwa modernizacja floty. Sejner „Signal III” z Rogalandu jest pierwszym norweskim statkiem rybackim wykorzystującym system sonarowy do lokalizacji ryb.
1936
W wyniku połączenia dwóch stowarzyszeń rybackich, Storsildlaget oraz Stor-og Vårsildlaget, powstaje Norges Sildesalgslag (Norweska Organizacja Sprzedaży Ryb Pelagicznych).
1938
Rząd norweski przyjmuje ustawę o surowych rybach, udzielając rybakom za pośrednictwem ich organizacji sprzedaży monopolu na bezpośrednią sprzedaż określonych gatunków ryb w konkretnych rejonach geograficznych. Pozwala to zapewnić względną jednolitość i stałość cen na całym wybrzeżu.
1946
Reidar Carlsen z Partii Pracy zostaje pierwszym na świecie ministrem rybołówstwa. Jednocześnie powstaje Ministerstwo Rybołówstwa
1950
Pojawia się nylon, który pozwala wzmocnić okrężnice.
1957
„Ola Ryggefjord” z Havøysundu jako pierwszy norweski statek wykorzystuje blok siłowy lub windę liny ściągającej okrężnicę, urządzenie istotnie zwiększające wydajność połowów z wykorzystaniem okrężnicy.
1959
Powstaje Komisja ds. Rybołówstwa Północno-Wschodniego Atlantyku (NEAFC).Jest to jedno z kilku ważnych forów współpracy międzynarodowej w zakresie negocjacji dotyczących zasobów wspólnych.
1960
Zasoby stad tarłowych śledzia ulegają gwałtownemu zmniejszeniu z powodu przełowienia.
1962
W Norwegii zbudowany zostaje pierwszy trawler przetwórnia. Nosi nazwę „M/TR Longva”.
Flota około 500 sejnerów umożliwia norweskim rybakom prowadzenie połowów na otwartym morzu, z dala od tarlisk śledzia.
Flota około 500 sejnerów umożliwia norweskim rybakom prowadzenie połowów na otwartym morzu, z dala od tarlisk śledzia.
1977
Wprowadzona zostaje strefa ochrony łowisk obejmująca obszar odległy o 200 mil morskich od wybrzeży Norwegii. W strefie tej Norwegia ma wyłączne prawo do pozyskiwania zasobów naturalnych.
1982
Konwencja NZ o prawie morza zostaje udostępniona do podpisania. Ta umowa międzynarodowa reguluje transport i działalność gospodarczą na otwartym morzu, a także prawa państw przybrzeżnych do pobliskich stref morskich.
1984
Wprowadzony zostaje system otwierania i zamykania stref połowowych na Morzu Norweskim i Morzu Barentsa.
1987
Norwegia wprowadza zakaz odrzutu ryb. Pierwotnie zakaz dotyczył dorsza i plamiaka w strefie gospodarczej na północ od szerokości 62°N, jednak od tego czasu został rozszerzony.
1991
Powstaje Norweska Rada ds. Eksportu Ryb i Owoców Morza (NSEC). W 2012 r. NSEC przyjmuje nazwę Norweska Rada ds. Ryb i Owoców Morza.
1994
Powstaje Norweska Federacja ds. Ryb i Owoców Morza.Jest to organizacja parasolowa zrzeszająca cały sektor ryb i owoców morza.
2009
Stada śledzia z Morza Północnego oraz śledzia norweskiego uzyskują certyfikat MSC.
2015
Wartość norweskiego eksportu ryb pelagicznych oceniana jest na 6,9 miliardów koron.
Dowiedz się więcej o Norwegii
Nasze zasoby śledzia należą do najbardziej zrównoważonych na świecie, ale co wiesz o mieszkańcach i kulturze Norwegii? Poniżej zamieszczamy kilka sugestii, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej.
